Help help;ik moet van mezelf een keuze maken ;Ik heb al gehoord denk er goed over na;ja ik doe niks anders maar kom er maar niet achter;dus gooi ik mijn "wanhoopkreet" bij jullie en hoop op bruikbaar advies.Ik heb 3 relaties ja je leest het goed 3;Toch ik wil er maar 1!!!!!Het gekke is ik ben nu 30 en tot vorig jaar wist ik altijd wat ik wou ,was erg trouw en extreem tegen scheefschaaatsers.3,5 jaar terug ontmoette ik naar mijn inziens "de man van mijn leven" Ik was verliefd op vanaf ogen tot elk deeltje van zijn karakter & werd overspoeld door bewondering voor zijn uitzonderlijke persoontje.Dus ging ik alles investeren van mijn emoties tot mijn spaarboek in wat men een gezin noemt.

Langzaam maar zeker wou hij steeds minder sex;tot we nog eens in de acht weken......Als ik daar uitleg bij vroeg kreeg ik allerlij argumenten van hoofdpijn tot ik kan mij niet met sex bezighouden vanwege al mijn problemen die mij ontspannen onmogelijk maken.ik werd heen en weer geslingerd van gevoel van afweizing tot vraagtekens van waar komt mijn mooie 35jarige dan wel aan zijn trekken?Maar hij wou niet praten en ik moest het stellen met een ik hou van je.,en verder als meubilair functioneren.Dus deze meid begon haar eigen leventje te leven en o dat had gevolgen want ze had opeens een "chatlieffie" en dat chatlieffie werd een echt leiffie.Hij was vrij en ik niet en we deden het stiekem en brachten alle weekends samen door(mijn "huisgenoot"was al blij wanneer hij wist wanneer ik vertrok en aankwam maar wist uiteraard verder niks).Mijn chatlief was begripvol;originzeel;spontaan;een goede luisteraar;goed in bed;knap om te zien,

MAAR altijd blut woonde op zijn 32 nog bij ma en vondt toch maar nooit werk,dat bracht problemen met zich mee gezien ik wel werk en dus snacht's graag slaap.daarbij kwam nog dat hij al mijn tijd wou opeisen terwijl ik overdag nog wel wat anders wou doen dan zoenen &neuken.Ondertussen was de sfeer aan het thuisfront van agressief naar rust overgegaan en kreeg ik minder behoefte te gaan lopen.;Maar van sex was nog geen sprake ,nu had ik dus 2 relaties die elkaar aanvulden:thuis de stabiele werker en in de weekends de prater.Maar los van elkaar geen van beide voldoende om de andere los te laten.En toen kwam de 48jarige heeer die een combinatie bleek van de 2,dit exemplaar kon zowel praten al neuken als werken als ontspannen.Alleen je raadt het al hij was GETROUWDDDDDDDD.

Maar ja hij zegt door mij te beseffen dat hij niet kn doorgaan met een huwelijk waarin ze al 28 jr naast elkaar leven en schikt op basis van 1jr bij zijn vrouwe weg te gaan;vanwege praktische zaken want hij wil het mens "veilig"achterlaten.Eergisteren lag hij in mijn armen te huilen want zijn vrouwe had hem sexueel benaderd en hij had haar gezegd dat dit niet meer zou gebeuren omdat hij voor haar geen gevoelens meer had.Waardoor zij de hele nacht heeft liggen gillen en huilen.Ik was er van overtuigd dat ik met deze man verder wou;was het niet zo dat mijn huisgenoot als hemel bij donderslag mij gisteren zijn liefde verklaarde op de manier waar ik jaren op had gewacht......das wel even slikken;ook heb ik de slechte neiging mijn chatlief maar aan te houden daar ik moeilijk zijn vriendschap kan missen;zo zie je maar en ja ik krijg zelfhaat en wil hiermee nokken alleen de vraag is waarmee?

 

Dit herken ik.

Ik ben zelf 31 en heb een jaar geleden een relatie van 12 jaar stop gezet omdat ik tot over mijn oren verliefd van oop een andere vrouw. Deze 12 jarige relatie was precies zoals jij omschrijft. Ik voelde me een stuk meubelair. Er was geen spanning meer, het was koel, kil, sexloos, koud en zagen mekaar weinig. I.p.v. te praten met haar, heb ik gewoon de relatie soptgezet. Ik koos voor het nieuwe meisje om dat ik daat heel goed mee kon praten, praten, praten en de sex was ook nog goed. Helaas ben ik veel te snel in deze nieuwe relatie gestapt. Hierdoor kon ik het e.e.a. niet verwerken. En geloof me, ook al was de relatie niets meer, je moet het echt verwerken.

Alles groeide boven mijn hoofd, waardoor ik ook mijn "nieuwe" relatie moest beeindigen. Ik woon nu een tijdje alleen waardoor ik heel veel dingen goed op een rij kan zetten. Ik mis mijn nieuwe relatie nu wel, maar ik leer op dit moment echt heel veel dingen. Dingen die ik nooit zou leren als ik in een relatie zou zitten. Mijn advies is dus: Meisje, je zit nu zo in de knoop. Het is heel belangrijk dat je eerst alles goed op een rij kan zetten. Dat kan alleen als je alleen bent, of met een vriendin. Geen mannen om je heen dus. Klinkt heel hard en is ook moeilijk, maar uiteindelijk wel het beste.

En wees niet bang om alleen te blijven. Dat zal nooit gebeuren. Stoppen met al die relatie's dus. Een tijdje alleen zijn is heel erg goed. Ik heb er erg veel van geleerd, en ik leer nog steeds. Een vrouw kom ik vanzelf wel weer tegen. En wat die getrouwde man betreft. Dat is een bedrieger. Die moet je nu aan de kant zetten. Moet je je even verplaatsen in zijn vrouw die van hem houdt. Hoe zou jij je voelen?

Maar hoe verder? (vervolg)

Allereerst bedankt voor je reactie op mijn vraag;er zit veeel in wat je zegt maar ik wil er wat dieper op ingaan.Waar is het dat als je alleen bent je veel meer kan verwerken ;ik heb 2x een jaar alleen gewoond en dat waren zowat de mooiste tijden uit mijn leven.Nu wat die eerste uiteengegroeide relatie betreft heb ik echt het gevoel van dit valt meschien wel niette verwerken ;als ik iemand met hem zie flirten zou ik haar (bij wijze van spreken) al naar de keel vliegen;en dat ondanks of meschien wel dankzij het fijt dat wij alang geen intiem contact meer hebben.

Nu je zegt daar terecht die getrouwde man is een bedrieger ;maar dat zou je in princiepe ook over mij kunnen zeggn waar ik dan moet in tegen brengen dat er wel wat moet zijn om trouw aan te zijn;dat is ook wat ik tegen mijn #huisgenoot" zei sorry maar als ik het moet stellen met sex op de feestdagen kan je geen trouw meer verwachten want dat zou gelijk staan aan een celebataire levenswijze en daar heb ik wel nooit voor gekozen.ook wat die getrouwde man betreft wil ik er wat verder op ingaan :Zijn verhaal luid "ik trouwde op mijn 18 mijn vrouw was zwanger:en in die tijd was dat eenmaal zo ;maar vanaf toen tot nu was zij sexueeel erg terughoudend waadoor ik daarvoor bij haar nooit terechtkon ;ik heb mij toen volledig gericht op de opvoeding van mijn kinderen en het opbouwen van mijn carriere waar ik goed in ben geslaagd;en als iok sexuele behoeftes had weet eeen man waar hij daar op een veilige manier vr terecht kan.20 jr terug wou ik haar verlaten omdat zij mij verplichte mijn hobbys op te geven maar toen mijn ouders zo afwijzend reageerden op een schijding wat een familieverbanning zou inhouden ben ik maar gebleven en beruste

.De relatie tussen mij en mijn vrouw is verdzer uiteengegroeid in de loop d'r jaren omdat ik druk met mijn carrriere midden in de wereld stond en zij zich wou beperken tot huisvrouw;ook haar afhankelijkheid deed onze relatie de das om zij had geen enkele eigen intresse waardoor ze van mij verwachte dat ik haar in mijn vrije uren zou intertainen;wat drinken met collega's na ht werk zat er niet in omdat ik haar altijd moest helpen met koken;ik dacht bij mezelf ik zal in deze situatie berusten maar toen ik zwaarenprinses ontmoette was ik voort'eerst verliefd en leerde dat relaties meer kunnen inhouden;ik voel me enorm schuldig dat ik mijn vrouw niet jaren en jaren eerder heb verlaten omdat het ook niet fair is tegenover haar;nu staat mijn besluit vast en ik wil haar binnen 8  jaar verlaten;waarom 8 jaar?

Omdat ik het huis dat ik kocht aan haar zal qschenken en haar (o.a financieel) veilig wil achter laten.Ik heb haar wel al duidelijk gemaakt dat ik geen sex meer met haar wil(wat we voordien hoogstens maandelijks deden)Op die manier wil ik haar langzaam laten wennen aan het afscheid tussen ons omdat ik haar niet te extreem wil kwetsen.Ook tegenover mijn gehuwde dochter heb ik nog belooft dat we oktober 2014 samen met mijn vrouw op reis zouden gaan ;zij kijken hier naar uit en dat wil ik hen niet ontnemen;en volgend jaar januari met mijn vrouw en zwager op vakantie vr een week;waarom???

wel omdat ik erg bang ben dat het moment dat ik de knoop doorhak en dat ga ik zeker doen ik mijn zwager als jarenlange vriend zal verliezen ;gezien zijn leeftijd en opvattingen zal hij mij namelijk niet langer accepteren wanneer ik van zijn zus scheid.Zo dit is dus het verhaal van mijn "getrouwde"vriend;wat vindt je ervan?Ik moet wel zeggen dat ik bij hem wel meer het gevoel heb dat ik de dingen achter me zou kunnen laten dan toen bij mijn chatlief die ik ondertussen gedumpt heb omdat ik gek werd van dat aanhouden uit medelijden.Ik vraag mij ook af waarom nu ik deze man heb ontmoet mijn huisgenoot opeens na al die jaren zijn liefde aan mij verklaard en wat er zou gebeuren zou ik er aan toegeven.Of dat ik reuze spijt krijg als ik hem verlaat voor die getrouwde;pfffffff ik weet het niet wat een soep

 

Geef hem op zijn donder

En nu moet jij je ineens om hem gaan bekommeren... sorry hoor... misschien ben ik snoeihard, maar ik vind hem geen karakter in z'n lijf hebben dat hij niet voor zichzelf heeft gekozen. Ik ben bang dat je een grote fout maakt, hij overigens eveneens. Laat hij eerst ook maar eens van z'n wijf afgaan en het alles laten bezinken, daarna kan hij zich eens gaan afvragen wat of hij met de rest van z'n leven wil gaan doen. Het is wel verdomd makkelijk als de volgende vrouw zich aanwendt. Heeft hij meteen een schouder om op uit te huilen van hetgeen hij zichzelf allemaal tekort heeft gedaan. Je begaat een grote fout als je met hem in zee gaat!!

Maar het is je eigen leven, en voor een ieder geldt dat hij of zij beslissingen voor zichzelf maakt, dan kun je jezelf ook op je flikker geven wanneer je 'n wijze raad in de wind slaat Je kunt best met hem een relatie beginnen, maar dan zal hij zich eerst moeten bewijzen dat hij uberberhaupt zonder een vrouw kan. Voor zichzelf zorgen, maar als je het mij vraagt is hij daar niet toe in staat! Ter informatie: Ik ben 41 jaar jong, heb al veel rottigheid en tegenslag moeten verwerken, maar ik heb altijd mijn ogen en oren goed de kost gegeven, en heb er enorm veel van geleerd! Door schade en schande wordt je wijs, ik zou een ander er graag voor willen besparen, maar je kunt niet iedereen beschermen. Nochthans wèl waarschuwen! Sterkte met je keuze!!

 

Het ex terug vervolg deel 3

JA jij ziet wel veel moet ik zeggen;maar de getrouwde pief awel he die wil niet alleen wonen.meschien zitten er angsten achter maar ja "voor zichzelf zorgen op huishoudelijk vlak wordt zo&zo lastig omdat ie een zeer hoge&verantwoordelijke functie heeft.

Hij wil liever financieel bijdragen zo zegt ie.Omdat ik merk dat jij de schijwerpers op de juiste plaats kan richten ben ik zo brutaal om je nog wat meer met vragen lastig te vallen ;oeps.Graag had ik uwen mening over mijn ex-chatlief.Deze jonkheer bezit de talenyen van een luisterend oor is een gentelman kan over alles praten ;deelt mijn intresses is zeer goed in bed en verder aangenaam gezelschapmaarrrrrrrrrrr is ook 32 woont bij mama doet de hele dag aan zelfstudie op) zijn pc &speelt viool.Hij is werkeloos omdat hij geen werk vind (en hij wil geen arbeider zijn waar het verstand op 0 moet)maar heeft 0 diplomas.zo af en toe houd hij eens een baantje vol en wel een hele dag hahahaahaha.vraag is hoe kan je met zo iemand wat opbouwen?

Ik vergeet nooit onze eerste date waar hij mij een lening van 2.50 vroeg want hij had dorst en kon zijn cola niet financieren.Verder vindt ik deze mens aangenaam maar wat me buiten zijn luiheid tegenhoud om met hem in zee te gaan is het gebrek aan gevoel van allesverterende passie ;iets wat ik vreemd genoeg na al die jaren voor mijn huisgenoot wel nog voel pffffffff.Maar ja.....wat is belangrijker voor een man-)vrouw relatie? de passie ofde vriendschap;men zegt dat het eerste verdwijnt...en toch na 4 jaar is het bij mij niet weg;zou mooi zij he?doch was mijn huisgenoot niet zo frigide!

 

Boem in je face!

Allereerst, moet ik je zeggen da'k helemaal geen Madame ben, die bijnaam gaf mijn exvriendin, omdat ik een ieder de oren van het hoofd kletste. En aangezien ik het een grappige bijnaam vind, heb ik 'm gehouden. Eerlijk gezegd ben ik niet veel veranderd, k'ben wel serieuzer geworden. Is jouw naam afkomstig van een Tarotkaart? Bij deze hoop ik je te kunnen voorzien van een goed doordacht voorstel: Wat dacht je van een L.A.T.-relatie?

Voor de mensen die niet weten wat dit betekent: Living Apart together Afhankelijk hoe verzot je bent op geld, kun je dan respectievelijk die ouwe heer ontvangen, en tegelijkertijd die chat-love. Maar je schuift elke verantwoordelijkheid die zij moeten dragen van de hand, omdat jij "jouw tijd" bepaald! Dat klinkt misschien een tikkeltje arrogant, maar als jij een agenda beheert met degene die jij toelaat in "jouw leven", dan kun je een behoorlijk leven leiden voor jezelf.

Wanneer je beide partijen niet wilt zien, dan wijs je hun plaats. 't Komt er dus op neer, dat jij gewoon je leven verder leeft, zonder inmenging van kerels die aan je nek willen hangen. Zelfs je eigen partner kun je ter dienst zijn, maar niet in het verwachtingspatroon dat jij het huishouden doet voor hem. Dat geldt ook voor die ouwe heer, die misschien niet z'n eigen pot kan koken, maar wel pegels genoeg heeft om buitenshuis te eten. Zie het als een zakelijk verdrag, dat is naar mijn mening de beste oplossing. Pure business!! Je zou het zelfs nog hulpverlening kunnen noemen. Als je dan ook nog even naar de K.v.K gaat en je laat registeren als eigen ondernemer, dan kun je zelfs nog belasting aftrekken, ook voor die ouwe heer is dat belasting-technisch aantrekkelijk!

 

Ja da's van een tarotkaat dat ben ik zwaarden prinsesse;ik doe ook aan kaartleggen. Ik moet toegeven da's nog niet zo'n slecht gedacht want nu hé die oude heer ziet mij waneer hij "kan"tussen het werk en zijn vrouw door;en ik je raadt het al pas mij daar poeslief volledig aan;waardoor ik ook vele "werkuren" en dus centen mis beuuuu. Dus wat gaan we doen , normaal zie ik opalief hihi dagelijks tussen 17 en 20u;maar ik ga daar eens verandering in brengen ja;wel geleidelijk an he ;ik moet aan z'n hart denken ja hahahahaha;maar inderdaad zou krijg ik wat meer de touwtjes in handen en zal hij toch genoodzaakt worden eens een inspanning te doen.Ondertussen is zijn vrouw van stratgi veranderd en gedraaagt zich nu in de plaats van de "bind deman aan je bed"als de poeslieve vrouw die alles toelaat.

En uiteraard ben ik bang dat hij daar in zal trappen.Maar ik heb me een aantal zaken voorgenomen ik ga me wat meer op mijn opleiding & werk concentreren en laat op relatievlak komen wat komen moet;dat gebeurt zo & zo toch of je nu hoopt;kniest of niet dat brengt toch geen enkele verandering met zich mee,nu op dit moment ben ik totaal overgeleverd aan mijn gevoelens voor die getrouwde aap;en krijg het "wachtzaal"gevoel.En dat past deze dynamische prinses niet;ik ga lekker met mijn school bezig en blijkt dat hij weet wat ie wil ;nou da's dan mooi,zwicht hij daarintgen voorzijn vrouw.........

dan blijk ik toch met een niet zo stabiele persoonlijkheid te maken hebben en is het beter dat ik emkwijt ben toch?nu wat dat chatlief betreft is een latrelatie moeilijk gezien die in het buitenland woond en als ie komt is het meteen voor dagen waarbij hij al mijn aandacht opeist en ik niet aan andere dingen toekom.En mijn huisgenoot tja die is er net als de stoelen er zijn veel lat heb ik er nie van nee;hij vondt indertijd dat ik een prima tafel was dus moet ie nu maar met de functie van stoel genoegen nemen hhahahaha;o o ik vraaag me af hoe ik klink meschien sarcastisch he maar ja de tijd legt een eeltlaag op je ziel.kortomals ik al die kostbare energie eens op mijn werk& studie stort bereik ik meschien wat meer dan een abonnement op klienex-snifdoeken